Dr. Emre Toğrul
Hastalıkta, sağlıkta, insana özgü inan
Kıyma tatlı canına, anla ki dünya yalan
Bugün aslan olanlar, yarın illa maymundur
İyileşme gerçek olsa, hanidir dünden kalan.
Şeker yemez kurtulur, iyileştim sanar dezze
Normalleşir tansiyon , eriği tuzsuz yese
Kemik zaten kaynıyor, tabib gölge etmese
‘’Ama o iyileşmiş’’ se, hanidir ondan kalan
Yok gerçek bir iyileşme, ben düzeldim sanmayın
Alıştığın nev durum, zahiriye kanmayın
Beden iyileşmese de, ruhunuza kıymayın
‘’ Bu ilaç mükemmel’’ se, hanidir onu alan.
Hasta aklı ütopik, sağlığı sabit sanar
Hekim aklı kitabi, kendini Zeus sayar
Ne olur ne oldurur, iyileşmek bir tür ayar
‘’ Şo doktor çok iyi’’ yse, hani Lokmandan kalan.
Ağrıya takma kardeş, her şeyden sızı duyar
Dürtüne kanma kardeş, şurubu emden sayar
Derdine yanma kardeş, başka taraftan çarpar
‘’ Maşşallah ne sağlıklı’’, hani nazardan kaçan
Beğenmez hiç kimseyi, sonu lastik sondadır
Rakseder sultan gibi, bitiş ‘’Parkinson’’ladır
Mala mülke ‘’allah’’der, kanser beleş raftadır
‘’ Bu diyet ömre ömür’’, vallahi hepsi yalan
Düzen bir kez bozulsun, emar memar hikaye
Akıllı ol, makul ol, hekim de insan yaaane
Bak eline beş parmak, işte sağlık daha ne
‘’Robotik cerrahi’’yse, bu mezar ne o zaman.
Kendini iyi dinle, hastalıktan dost olmaz
İyileşmen bir değişim, beklentini kıs biraz
Hastalıkta sağlıkta farklı değil, aynı faz
‘’ Ama o çok fit’’ise, hani dimdik uyuyan.
Deniz bile kirlenir, senin üren bahane
Doğa yaprak dökerse, saç da döker sana ne
Bak güneşle erir kar, sen kilonu elleme
‘’ Ay çok güzel olmuş’’ sa, hani kemikten artan.
Olsa da Emre tabip, önce insandır zahir
Bu kıssadan çıkacak, tek hisse iyileşmektir
Sen kendin düzelmezsen, ne yapsın sana mahir
‘’Yaa niye ben’’ deme ha, hani akıl ve iman.